به نقل از «آنا»

ویروس «کووید ۱۹» در مغز پیدا شد

تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۷۴۵۳

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، تجزیه و تحلیل نمونه‌های بافت از کالبد شکافی ۴۴ نفر که بر اثر کووید-۱۹ جان باختند، نشان می‌دهد که ویروس SAR-CoV-۲ در سراسر بدن - از جمله در مغز - پخش شده و تقریباً ۸ ماه باقی مانده است. این مطالعه در ۱۴ دسامبر در مجله Nature منتشر شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان مؤسسه ملی بهداشت (NIH) نمونه‌هایی را از کالبد شکافی‌هایی که از آوریل ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۱ انجام شد، آزمایش کردند. آن‌ها نمونه‌برداری گسترده‌ای از سیستم عصبی از جمله مغز را در ۱۱ بیمار انجام دادند.

RNA و ویروس زنده در اندام‌های مختلف

همه بیماران مبتلا به کووید-۱۹ فوت کردند و هیچ یک واکسینه نشدند. پلاسمای خون ۳۸ بیمار برای SARS-CoV-۲ مثبت، ۳ مورد منفی بود و پلاسما برای ۳ بیمار دیگر در دسترس نبود.

۳۰ درصد از بیماران زن و میانگین سنی ۶۲.۵ سال بود. ۲۷ بیمار (۶۱.۴%) دارای سه بیماری همراه یا بیشتر بودند. فاصله متوسط ​​از شروع علائم تا مرگ ۱۸.۵ روز بود.

تجزیه و تحلیل نشان داد که SARS-CoV-۲، همانطور که انتظار می‌رفت، در درجه اول راه‌های هوایی و بافت ریه را آلوده و آسیب دیده بود. اما محققان همچنین RNA ویروسی را در ۸۴ محل مشخص بدن و مایعات بدن پیدا کردند و در یک مورد RNA ویروسی را ۲۳۰ روز پس از شروع علائم بیمار جدا کردند.

محققان RNA و پروتئین SARS-CoV-۲ را در هیپوتالاموس و مخچه یک بیمار و در نخاع و گانگلیون‌های پایه دو بیمار دیگر شناسایی کردند. اما آن‌ها علیرغم بار ویروسی قابل توجه آسیب کمی به بافت مغز پیدا کردند.

محققان همچنین ویروس SARS-CoV-۲ زنده را از بافت‌های مختلف داخل و خارج دستگاه تنفسی، از جمله مغز، قلب، غدد لنفاوی، دستگاه گوارش، غده فوق کلیوی و چشم جدا کردند. آن‌ها ویروس را از ۲۵ نمونه از ۵۵ نمونه آزمایش شده (۴۵ ٪) جدا کردند.

نویسندگان نوشتند: ما تکثیر ویروس را در چندین مکان غیر تنفسی در طی دو هفته اول پس از شروع علائم نشان دادیم.

آن‌ها می‌افزایند: تمرکز ما بر فواصل کوتاه پس از مرگ، یک رویکرد استاندارد جامع برای جمع‌آوری بافت، تشریح مغز قبل از تثبیت، حفظ بافت در RNA بعدا، و انجماد ناگهانی بافت تازه به ما این امکان را می‌دهد تا سطوح RNA SARS-CoV-۲ را شناسایی و کمی کنیم. با حساسیت بالا توسط [واکنش زنجیره‌ای پلیمراز] و[هیبریداسیون درجا]، و همچنین جداسازی ویروس در کشت سلولی از چندین بافت غیر تنفسی از جمله مغز، که تفاوت‌های قابل توجهی در مقایسه با سایر مطالعات دارند.

پیامد‌های احتمالی برای «کووید طولانی»

نویسنده ارشد این مطالعه دانیل چرتو، MD، MPH، در یک بیانیه خبری NIH گفت که، قبل از کار، تفکر در این زمینه این بود که SARS-CoV-۲ عمدتاً یک ویروس تنفسی است.

یافتن حضور ویروس در سراسر بدن - و به اشتراک گذاشتن آن یافته‌ها با همکاران یک سال پیش - به دانشمندان کمک کرد تا رابطه بین بافت‌های بدن آلوده به طور گسترده و کووید طولانی یا علائمی را که هفته‌ها و ماه‌ها پس از عفونت باقی می‌مانند، کشف کنند.

به گفته یکی از نویسندگان استفن هویت، MD، PhD، که در کمیته راهبری پروژه RECOVER خدمت می‌کند، بخشی از یک کارآزمایی Paxlovid RECOVER با بودجه NIH که انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳ آغاز شود، شامل گسترش کار کالبد شکافی است که در مطالعه Nature برجسته شده است. کالبد شکافی در کارآزمایی RECOVER شامل افرادی می‌شود که هر دو واکسینه شده بودند و به انواع نگران کننده آلوده شده بودند - داده‌هایی که در مطالعه دیروز در دسترس نبودند.

هویت گفت: ما امیدواریم که داده‌های مربوط به ماندگاری ویروسی را تکرار کنیم و رابطه با کووید طولانی را مطالعه کنیم. کمتر از یک سال در حدود ۸۵ مورد داریم و در حال تلاش برای گسترش این تلاش‌ها هستیم.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: ویروس کووید 19 تاثیر کووید 19 بر مغز کرونا کالبد شکافی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۷۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی